Als leerkracht in het buitengewoon onderwijs heb ik al heel wat leerlingen de revue zien passeren met leerproblemen, gedragsproblemen, A.S.S., A.D.H.D., A.D.D., dyscalculie, dysfasie, enz.
Gevolg is dat je door die variatie aan leerproblemen en leerstoornissen vaak op een heel flexibele manier om gaat springen met oplossingsstrategieën.
Door veel leerlingen uit verschillende scholen in de klas te krijgen die allerhande manieren van oplossen hebben aangeleerd gekregen en het zelf werken met een waaier aan materialen uit allerlei methodes heb ik toch vaak kritische bedenkingen bij de zin en onzin van bepaalde hardnekkig vastgehouden oplossingsstrategieën die veel methodes aanleren.
Vandaar wil ik toch af en toe eens een bedenking lanceren om jullie aan te zetten om kritisch te blijven in het gebruiken van oplossingsstrategieën.
Hier dus een kritische noot of bedenking die ik me de afgelopen tijd al meer malen heb gemaakt aangaande cijferen.
Misschien ook eens iets om zelf over na te denken als leerkracht.
In een aantal rekenmethodes zie je dat de leerlingen bij het cijferen getallen die ze moeten 'onthouden' op de meest verschillende plaatsen moet noteren.
Soms bovenaan, in andere methodes onderaan, dan weer rechts voor het vermenigvuldigen of in een andere methode links,... In sommige methodes zelfs voor het optellen, aftrekken en vermenigvuldigen telkens op een andere plaats.
Geraak er als leerling maar eens uit wijs...
Ga je als leerkracht mee met de methode en blijf je van de leerlingen vragen dat ze dit ook steeds netjes doen zoals het is aangeleerd in die methode of... ga je hier flexibel mee om en laat je de leerling ook toe om de 'te onthouden' getallen elders te schrijven als de leerling tot het juiste resultaat komt?
Bijvoorbeeld 3 manieren om cijferend te vermenigvuldigen:
Gevolg is dat je door die variatie aan leerproblemen en leerstoornissen vaak op een heel flexibele manier om gaat springen met oplossingsstrategieën.
Door veel leerlingen uit verschillende scholen in de klas te krijgen die allerhande manieren van oplossen hebben aangeleerd gekregen en het zelf werken met een waaier aan materialen uit allerlei methodes heb ik toch vaak kritische bedenkingen bij de zin en onzin van bepaalde hardnekkig vastgehouden oplossingsstrategieën die veel methodes aanleren.
Vandaar wil ik toch af en toe eens een bedenking lanceren om jullie aan te zetten om kritisch te blijven in het gebruiken van oplossingsstrategieën.
Hier dus een kritische noot of bedenking die ik me de afgelopen tijd al meer malen heb gemaakt aangaande cijferen.
Misschien ook eens iets om zelf over na te denken als leerkracht.
In een aantal rekenmethodes zie je dat de leerlingen bij het cijferen getallen die ze moeten 'onthouden' op de meest verschillende plaatsen moet noteren.
Soms bovenaan, in andere methodes onderaan, dan weer rechts voor het vermenigvuldigen of in een andere methode links,... In sommige methodes zelfs voor het optellen, aftrekken en vermenigvuldigen telkens op een andere plaats.
Geraak er als leerling maar eens uit wijs...
Ga je als leerkracht mee met de methode en blijf je van de leerlingen vragen dat ze dit ook steeds netjes doen zoals het is aangeleerd in die methode of... ga je hier flexibel mee om en laat je de leerling ook toe om de 'te onthouden' getallen elders te schrijven als de leerling tot het juiste resultaat komt?
Bijvoorbeeld 3 manieren om cijferend te vermenigvuldigen:
onthouden rechts onthouden links onthouden bovenaan
voor rechtshandigen - hierbij voor linkshandigen - hierbij alle te onthouden getallen
ligt je schrijfhand soms in de weg ligt je schrijfhand soms in de weg in het zicht, maar bij
op de te onthouden getallen! op de te onthouden getallen! grote getallen?
 |
| Bron: www.123.rf |
Reacties
Een reactie posten