Trots op mijn job!

In ons kleine landje werd een goed half jaar geleden een oproep gedaan onder onderwijzend personeel om in kaart te brengen hoeveel uren je nu effectief aan je werk spendeert. Zowel thuis als op school.
Als je mee deed met het onderzoek moest je minutieus een soort dagboek bij houden waarin je alles moest registreren. Van je kinderen naar hobby's brengen, je huishoudelijk werk tot je schooluren, uren werk na je school, zelfs wanneer je at of sliep.
Alleen al het mee doen aan het onderzoek was intensief en tijdrovend.

Ja, ook ik heb deel genomen aan het onderzoek, wat op zich in een periode met toetsen, rapporten, klassenraden, eigen kinderen in toetsen en examens, enz. een hele klus was.
Waarom?
Omdat de werkdruk inderdaad enorm vergroot is t.o.v. begin van mijn schoolcarrière en omdat inderdaad zelf in onderwijs een full-time job niet altijd zo vanzelfsprekend en haalbaar is. 
Ook omdat er spijtig genoeg nog altijd veel en vaak negatieve opmerkingen worden gegeven over ons beroep.

Een heel spijtige evolutie vind ik dat.

We hebben heel snel een mening klaar over de job van een ander, hoe goed zij het toch wel niet hebben en hoe hard wij toch wel niet werken.
En dat terwijl het zoveel fijner zou zijn als iedereen respect zou hebben voor een ander zijn/haar job.
Want oordelen kan je tenslotte pas als je de job zelf hebt gedaan en doet.
Nee, niet 1 jaar, maar langere tijd en zelf de positieve en negatieve kanten er van hebt ondervonden.
Want ...die heeft tenslotte elke job, ook de onze.

Heel verdrietig vind ik het dus ook om bij artikels over de resultaten van het onderzoek te lezen dat er zoveel negatieve commentaar is op wat leerkrachten de dag van vandaag doen.
Ook wij zijn mensen met verschillen, verschillende invullingen van onze job, verschillende taken, verschillende gezinnen, verschillende mogelijkheden, verschillende meningen, verschillende tijdsindeling, verschillende aanpak.
En het ergste is om op forums te lezen dat men hier mensen mee raakt die met passie les geven, die inderdaad veel tijd en zorg in hun job steken.
Want wat is wat iedereen ten slotte graag wil, in elke job? Waardering voor wat men doet!
Bij deze dus een warme oproep om daar al eens mee te beginnen... waardering voor elkaar en elkaars job!

Want van 1 ding ben ik echt wel overtuigd:
"Dat mijn collega's in onderwijs, mijn vrienden en familieleden in onderwijs,
de leerkrachten en docenten van mijn kinderen hun uiterste best doen op hun manier.
En ik... ik ben hen hier erg dankbaar voor.
Ik ben fier op mijn collega's, op wat ze bereiken en bereikten met zoveel kinderen,
fier op hun ideeën, inspiratie en honderden manieren om iets te willen aanpakken en om te willen bijleren.
Fier op de lesgevers van mijn eigen kinderen, over het enthousiasme waarmee mijn kinderen thuis mogen komen na een lange schooldag. dat ze het klaar spelen dat mijn kinderen graag naar school gaan. En ik hoop dat ik voor hetzelfde mag zorgen bij de kinderen aan wie ik les geef.

Fier om tijdens mijn vakanties op zoveel forums en sites voor en door leerkrachten collega's te mogen bezig zien met hun 'werk' en hier ook zelf massa's leuke ideeën uit te mogen en kunnen halen.... om dan met veel zin zelf weer volop aan de slag te gaan.
Fier om te lezen en te zien dat ondanks ook de mindere momenten in hun job ze oplossingen en advies zoeken bij elkaar.
Dat er zo veel inzet is, ondanks de inderdaad zwaardere planlast en vele veranderingen in onderwijs.

Fier en trots op MIJN en ONZE job!

Bron: Home made