Het is ondertussen al meer dan een goede 2 maanden geleden dat het me nog lukte om hier iets te posten.
Maar geen nood, we zijn nog gezond en wel.
Waarom lukt het dan niet meer?
Net zoals zoveel collega's ben ik bezig met online les geven aan mijn leerlingen. Paasvakantie was er niet. Voorbereiden, maken van website en instructiefilmpjes om onze school en collega's verder te kunnen helpen met online les geven na de Paasvakantie samen met een collega. Waarom? Omdat ik het niet over mijn hart kan krijgen om nu mijn ICT-talenten enkel voor mezelf te houden en mijn lieve ICT-collega die dit als taak heeft in meerdere vestigingen te helpen.
Op social-media lees je vaak dat die leerkrachten het toch zo goed hebben, ze krijgen nog hun centen en mogen lekker thuis zitten.
Alsof we dan niks doen, met ons voeten omhoog hele dagen op ons terras kunnen zitten en cocktail drinken.
Niks is minder waar, maar dat weet je pas als je zelf de job doet of samen leeft met iemand die de job doet.
Mijn dagen lijken vooral gevuld met computerwerk, verbeteren, mijn eigen kinderen verder helpen, want die krijgen ook online les met de bijhorende technische problemen af en toe en plannen en uitzoeken voor de volgende dagen.
Zelfs nu ik dit typ en maak ben ik al sinds mijn eerste zin 14 keer getopt om een leerling verder te helpen.
Dus multi-tasken ten top.
Gelukkig ben ik hier altijd nogal goed in geweest (ben ik toch iets met dat talent), maar soms misschien zo goed dat de rest er bij in schiet.
Maar ach, we zijn er nog, we zijn gezond, mijn gezin is gezond en wel en dat telt voorlopig vooral in deze tijden.
Na het overlijden van mijn eigen oma afgelopen Paasvakantie verschoven de prioriteiten op het gebied van... het valt allemaal wel mee (want ik ben iemand die altijd alles aan pakt als eerste) wel eventjes ineens naar... je kan niet voorzichtig genoeg zijn.
Maar vanuit je kopt les geven zorgt ook deels voor veiligheid. Of toch voor het gevoel dat al iets beter in de hand te hebben.
Een gemiddelde dag sinds we aan dat online les geven zijn begonnen ziet er toch wel heel anders uit dan een gewone les dag in niet-corona tijd.
Zeker op het gebied van tijdsafbakening. Dat is niet zo simpel. Ineens verwacht iedereen, leerlingen, ouders, enz. dat je bijna 24/24 uren bereikbaar bent.
Dus goede afspraken zijn echt wel nodig, maar denk dat menige collega daar de eerste weken en dagen toch wel last van had.
Dagje uit het leven van een online les gever in corona-tijd
7.30u opstaan - eigen kinderen wakker maken, ochtendroutine van wassen, bedden open, aankleden, snel eten, huisdieren eten geven, snel was insteken, enz.
Echtgenoot vertrekt naar zijn school voor opvang.
8.30u Pc open, alles klaar zetten Van website tot one drive mappen van leerlingen tot Padlet, tot opgeslagen dingen die ik nog nodig heb voor volgende week/dag. Ondertussen eigen kinderen aanmanen om ook door te doen. 1 heeft ook online les 9u en andere vandaag test die binnen moet zijn met dead-line. Snel nog koffie zetten voor mezelf, deze ochtend vergeten drinken bij ontbijt. En nog snel mails checken. (Lees: Checken is snel zien of er nieuwe mails zijn, antwoorden lukt nog niet.)
9u Stipt achter de pc. Leerlingen komen om 9u online (hoewel er al meldingen binnen kwamen om 8u, zelfs al een aantal keren om 7u van een vroege vogel.
Nota voor mezelf: klok lezen moet ik zeker nog eens herhalen als we terug naar school mogen.
Elk kind 1 voor 1 welkom heten en aan de slag zetten. Ik kijk op de klok als het wat stil lijkt te zijn op Padlet en iedereen aan de slag lijkt te zijn, kwart voor 10.
Snel terug naar de mails, even stilte, dus misschien snel de mails lezen.
Ping- melding van een vraag op Paldet.
Dus even antwoorden en op weg helpen van een leerling.
2de vraag ondertussen. ook nog even oplossen.
Snel terug naar mijn mails...
Mijn zoon roept... hij geraakt niet in de live sessie, dus... even kijken en op weg helpen. Ondertussen 3 ping geluiden.
Snel snel... naar de pc en opnieuw hulp aan mijn leerlingen.
Even stilte. Ah ja, wat was ik ook al weer aan het doen?
Mails beantwoorden en lezen... oké, was ik al klaar? Eh... even checken.
Nee, verdorie nog 2 nieuwe binnen. Even persoonlijk antwoorden.
Ping, leerling met vraag? Nee, eigenlijk wil hij een gesprekje.
Dus... even afbakenen en vragen of zijn werk als is gedaan enz.
Informeren en afspreken om straks nog tijd maken om even te babbelen.
Hoe laat is het? Oei kwart na 11... nog even werkschema voor leerlingen deel aan verder werken, werkbladen bewerkbaar maken in word document, dus uit bordboeken knippen , plakken, tekstvensters invoeren enz.
Ping, ping, ping...
verdorie, is het dringend? Nee, ... snel even mijn werkblad afmaken en antwoorden op leerling.
De bel... pakje voor de buurvrouw...is niet thuis en zagen dat hier auto stond... dus even aan nemen.
Snel terug aan het werk. Dochter vraagt wanneer we nu gaan eten. Ik kijk op de klok... verdorie, al kwart na 12. Afspraak met mijn klas is: tussen 12 en 13u eet iedereen, dus snel eten voor 13u.
Eten... even rust. Nee, melding op Messenger. Weer een leerling. Even alles overlopen, ze geraakt niet op een pc, doet alles via gsm, dus... aangepaste opdrachten zodat ze toch iets mee kan.
Mijn koffie maken, boterham smeren, tot de hond jankt. Waarom jankt die nu?
Oei, vergeten eten geven... snel recht... vol schuldgevoel naar de hond toe.
Dochter biedt aan om mee af te ruimen. Super. Wat fijn, maar... ik heb nog niks gegeten.
Dus, alles laten afruimen, boterham op bordje en tas koffie mee naar de computer.
Eigen kids thuis ook terug bevragen, wat zijn nog jullie opdrachten, taken, waar ben je mee bezig?
Lukt het?
Even 1 verder helpen en mee de planning bekijken. Lukt het zo?
Verder aan de slag. Gelukkig nog even stilte op Padlet. Het is mooi weer, dus misschien zijn ze al klaar met hun werk en even aan het spelen of... zouden ze alles wel maken? Ik hoop het.
Hun map checken, nog niet alles is binnen.
Wat verbeteren van wat al binnen is en onmiddellijk verbeterd terug sturen, want de les van morgen gaat hier ook nog over, dan zien ze al waar het mis ging en kan ik morgen sneller verder helpen.
Verder met uitzoeken instructiefilmpjes. Verdorie, van dit deel leerstof vind ik geen kant en klaar die het uitleggen zoals ik wil.
Dus zelf maar filmpjes maken.
Na wat gepruts en geprul (zeker de eerste 2 weken) zijn de filmpjes gelukt. Even online zetten...
Bericht op Messenger, hulp gevraagd... via typen en spraakberichten uitleg proberen geven. Lukt nog niet, dan video-bellen.
Gelukkig... ze is op weg nu.
Even later bericht: Nu lukt het, maar ik vond het zo fijn je nog eens te horen, jou stem, juf.
Smelt.... hoofdpijn , te kort aan cafeïne, de dag lijkt om te vliegen, maar... dit maakt al veel goed denk je dan. Een leerling waarvan je niet snel had verwacht dat ze de school, laat staan jou zou missen, die mist je.
ah, nieuwe opdracht binnen van leerling in One drive. Dus de map nakijken.
Wauw, de tekenopdracht die hij moest maakte is kei knap.
Beter dan in de klas. Ik gelukkig, want er zijn er toch ook die zichzelf ineens overstijgen.
Gevoel van fierheid... top-gevoel.
Aan denken volgende live sessie met de klas om de ouders en leerlingen een pluim te geven...
Ping- van meldingen en vragen van leerlingen naar mails, naar werkschema aanpassen en aanvullen naar de instructiefilmpjes uitzoeken, bekijken en tot de conclusie komen dat ik er zelf beter 1 maak tot was snel ophangen en eigen kids verder helpen of even mee babbelen (die missen ook aandacht soms, want mama is thuis, maar niet echt met volle aandacht) tot schele hoofdpijn van mijn computerscherm.
Zo vliegt de dag voorbij. Uiteindelijk mezelf gedwongen om toch 15 minuten even buiten op een stoel in de zon te gaan zitten en ondertussen telefoon van collega te beantwoorden.
Echtgenoot komt thuis. Oei... eten maken... moet ook nog gebeuren.
Wie gaat dat doen. We kijken naar elkaar... geen van 2 zin en fut. Maar toch maar...
Na eten nog even met zoon overlopen of hij zeker alles gemaakt heeft en alles ingediend?
In een flits schiet er door mijn hoofd: Sjans dat mijn kinderen al in het secundair zitten en al veel zelfstandiger zijn op veel dingen. Niet op alles, maar als ik nu jongere kinderen had gehad met schoolwerk... die meer hulp en begeleiding nodig hadden. Amai.
Respect voor collega's die dat moeten doen. Amai.
Ik mag nog blij zijn... denk ik dan.
Hoe laat is het? 19u. Oei, ik was nog niet klaar. De Bingel - taken wil ik nog nakijken en nog even feed-back sturen. Op de achtergrond het nieuws, onze minister weet weer iets nieuws... dus half mee luisteren.
Dus snel terug achter de pc. Moet de was uit de wasmachine roept mijn echtgenoot. Oei... die ging ik deze middag nog ophangen om te laten drogen. Dan maar snel de droogkast in...
Weer verder...
Hopelijk lukt de strijk bijwerken dit weekend. Zodat mijn leerlingen niet meer de vraag stellen tijdens een live - sessie of ik eigenlijk ooit strijk, want op de achtergrond zien ze vaak een grote mand strijk staan. Ik kan ze natuurlijk volgende keer ook uit beeld zetten. Lijkt het toch alsof ik dat ook gedaan krijg... en is mijn huis wat netter in beeld.
Bedenking: Misschien moet ik mijn camera toch anders richten..., want wat zien ze eigenlijk allemaal op de achtergrond?
Och ja, bij de leerlingen zie ik ook soms wel wat...
Oei, de link voor de live sessie nog aanmaken... Hoe ga ik dat morgen doen... vorige keer toch wel wat door elkaar. Sommigen te enthousiast. Anderen kregen geen kans... Even over nadenken.
21u. Dochter wil even babbelen over haar lesdag.
21.30u. Zetel... oef... of... toch nog even mails checken, want na onze minister zijn plannen is er misschien toch nog iets binnen gekomen dat veranderd.
22u. Nu geef ik er de brui aan... of nog snel even strijken. Nee, ik trakteer mezelf op... nen HUGO.
Verstand op nul of... toch stiekem uitkijkend naar een volgend schooljaar waarin hopelijk corona niet meer zo ons leven bepaalt.
#REMOTE LEARNING TEACHING# OVER AND OUT
(Hopelijk niet voor de zomervakantie...., maar Klaskoffer is wel even on hold!)
Voor wie er aan twijfelt. Dit blogartikel heeft welgeteld 4u20 minuten geduurd voor ik het getypt kreeg.... verspreid over 4 dagen... Nen mens moet prioriteiten stellen deze dagen... en ik ben me er van bewust dat er nog spellingfouten in zullen staan, maar... liever het werk van mijn leerlingen eerst verbeteren. Een leerkracht is tenslotte ook maar een mens met fouten.
 |
| Bron: Joke VH- Almost over and out. |
Reacties
Een reactie posten